ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ

Το 1935 σύμφωνα με τον Α.Ν. της 12/26.06.1935 συστήθηκε ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου ο «Οργανισμός Πανελληνίου Ενώσεως Τουριστικών Ξενοδοχείων», ο οποίος με το άρθρο 19 του Α.Ν. της 16/19.11.1935 μετονομάσθηκε σε «Επαγγελματικόν Επιμελητήριον Τουριστικών Ξενοδοχείων» και στη συνέχεια μετονομάσθηκε σε «Επιμελητήριον Τουριστικών Ξενοδοχείων της Ελλάδος» (άρθρο 1 Ν.Δ. 866/1941).

Τέλος, με το άρθρο 1 του Β.Δ. 17/30.11.1946 έλαβε την σημερινή του επωνυμία «Ξενοδοχειακόν Επιμελητήριον της Ελλάδος». Βάσει του άρθρου 1 παρ. 1 του Β.Δ. της 13/29.04.1955 ορίσθηκε ότι «όλα τα ξενοδοχεία ύπνου και φαγητού και τα οικοτροφεία που λειτουργούν στη χώρα ύστερα από νόμιμη άδεια, ακόμα και τα ξενοδοχεία Δ και Ε τάξης, δηλαδή τα μη τουριστικά, είναι υποχρεωτικά μέλη του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου της Ελλάδος». Τέλος, με βάση το Προεδρικό Διάταγμα 89 του 1988 «Οργανισμός Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου της Ελλάδος», καθορίσθηκε η διάρθρωση των υπηρεσιών, οι αρμοδιότητες, η διάρθρωση των θέσεων και οι σχέσεις εργασίας.

• Συστατικοί νόμοι και ισχύουσα ως σήμερα νομοθεσία: Α.Ν. 12/26.6.1935, ΑΝ 16/19.11.1935, ΝΔ 866/1941, ΒΔ 17/30.11.1946, ΒΔ 13/29.04.1955

• Οργανισμός ΞΕΕ – ΠΔ 89/1988